przerwa (język polski)

przerwa (1.1) w pracy
przerwa (1.3)
wymowa:
IPA: [ˈpʃɛrva], AS: [pšerva], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) czas, w którym wykonywanie jakiejś czynności zostaje zaprzestane na pewien okres; zatrzymanie działania czegoś
(1.2) czas wolny między godzinami pracy, nauki w szkole
(1.3) wolna przestrzeń otoczona czymś
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Bez przerwy opowiadał o wczorajszym spotkaniu z Krystyną.
(1.2) Podczas przerwy między lekcjami paliłem papierosa w korytarzu.
(1.3) Nie przeskakuj! 100 metrów stąd jest przerwa w płocie.
składnia:
kolokacje:
(1.1) bez przerwy
(1.2) przerwa wakacyjna • przerwa świąteczna
synonimy:
(1.1) pauza
(1.3) luka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.2) pauza, wakacje, ferie
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. przerwać (przerywać)
rzecz. przerwanie, przerywanie, przerywnik
związki frazeologiczne:
przerwa w życiorysie
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.