zaprzestać (język polski)
czasownik przechodni dokonany (ndk. zaprzestawać)
- (1.1) przestać coś robić[2]; przerwać jakąś czynność, zaniechać czegoś[3]
- odmiana:
- (1.1)
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik zaprzestać czas przyszły prosty zaprzestanę zaprzestaniesz zaprzestanie zaprzestaniemy zaprzestaniecie zaprzestaną czas przeszły m zaprzestałem zaprzestałeś zaprzestał zaprzestaliśmy zaprzestaliście zaprzestali ż zaprzestałam zaprzestałaś zaprzestała zaprzestałyśmy zaprzestałyście zaprzestały n zaprzestałom zaprzestałoś zaprzestało tryb rozkazujący niech zaprzestanę zaprzestań niech zaprzestanie zaprzestańmy zaprzestańcie niech zaprzestaną pozostałe formy czas zaprzeszły m zaprzestałem był zaprzestałeś był zaprzestał był zaprzestaliśmy byli zaprzestaliście byli zaprzestali byli ż zaprzestałam była zaprzestałaś była zaprzestała była zaprzestałyśmy były zaprzestałyście były zaprzestały były n zaprzestałom było zaprzestałoś było zaprzestało było forma bezosobowa czasu przeszłego zaprzestano tryb przypuszczający m zaprzestałbym,
byłbym zaprzestałzaprzestałbyś,
byłbyś zaprzestałzaprzestałby,
byłby zaprzestałzaprzestalibyśmy,
bylibyśmy zaprzestalizaprzestalibyście,
bylibyście zaprzestalizaprzestaliby,
byliby zaprzestaliż zaprzestałabym,
byłabym zaprzestałazaprzestałabyś,
byłabyś zaprzestałazaprzestałaby,
byłaby zaprzestałazaprzestałybyśmy,
byłybyśmy zaprzestałyzaprzestałybyście,
byłybyście zaprzestałyzaprzestałyby,
byłyby zaprzestałyn zaprzestałobym,
byłobym zaprzestałozaprzestałobyś,
byłobyś zaprzestałozaprzestałoby,
byłoby zaprzestałoimiesłów przymiotnikowy przeszły m zaprzestany, niezaprzestany zaprzestani, niezaprzestani ż zaprzestana, niezaprzestana zaprzestane, niezaprzestane n zaprzestane, niezaprzestane imiesłów przysłówkowy uprzedni zaprzestawszy rzeczownik odczasownikowy zaprzestanie, niezaprzestanie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. postawić, przestać dk., przestawać ndk., zaprzestawać ndk.
- rzecz. zaprzestanie n, zaprzestawanie n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „zaprzestać (by)” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 1578.
- ↑ Hasło „zaprzestać” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „zaprzestać” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.