interruption (język angielski)
rzeczownik
- (1.1) przerwanie, przerywanie
- (1.2) przerwa
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. interrupt
- rzecz. interrupt
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
interruption (język francuski)
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) przerwanie[1]
- (1.2) przerwa[1]
- odmiana:
- (1) lp interruption; lm interruptions
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. interrompre
- rzecz. interrupteur m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.