interrompre (język francuski)

wymowa:
IPA: /ɛ̃.tɛ.ʁɔ̃pʁ/
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) przerwać[1] (spowodować przerwę w ciągłości)
(1.2) przeszkadzać[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Cette allée est interrompue par un fossé qui la traverse.Ta ścieżka jest przerwana przez rów, który przecina.
(1.2) On a interrompu l'orateur au milieu de son discours.Mówcy przeszkodzono w połowie przemówienia.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) couper, briser, rompre
(1.2) déranger
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. interruption ż, interrupteur m, interruptrice ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Jolanta Sikora Penazzi, Krystyna Sieroszewska, Popularny słownik francusko-polski polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2010, ISBN 978-83-214-1462-1, s. 351.

interrompre (język kataloński)

wymowa:
or. IPA: [in.təˈrom.pɾə]
occ. IPA: [in.teˈrom.pɾe]
znaczenia:

czasownik

(1.1) przerywać
odmiana:
(1.1) koniugacja combatre
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. interrupció ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.