interrompre (język francuski)
czasownik przechodni
- (1.1) przerwać[1] (spowodować przerwę w ciągłości)
- (1.2) przeszkadzać[1]
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Cette allée est interrompue par un fossé qui la traverse. → Ta ścieżka jest przerwana przez rów, który ją przecina.
- (1.2) On a interrompu l'orateur au milieu de son discours. → Mówcy przeszkodzono w połowie przemówienia.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) couper, briser, rompre
- (1.2) déranger
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. interruption ż, interrupteur m, interruptrice ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
interrompre (język kataloński)
- wymowa:
- or. IPA: [in.təˈrom.pɾə]
- occ. IPA: [in.teˈrom.pɾe]
-
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) przerywać
- odmiana:
- (1.1) koniugacja combatre
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. interrupció ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.