grzebień (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ˈɡʒɛbʲjɛ̇̃ɲ], AS: [gžebʹi ̯ė̃ń], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) fryzj. przyrząd do czesania, rozczesywania włosów; zob. też grzebień (przedmiot) w Wikipedii
- (1.2) fryzj. przyrząd do upinania włosów
- (1.3) ornit. mięsisty czerwony wyrostek na głowie i dziobie niektórych ptaków; także zębate wyrostki wzdłuż grzbietu i ogona gadów
- (1.4) anat. wystający, zgrubiały fragment kości, miejsce przyczepu mięśni lub błon międzykostnych; zob. też grzebień mostka w Wikipedii
- (1.5) archit. ażurowy element dekoracyjny umieszczany na kalenicy dachu lub okapie; zob. też grzebień (architektura) w Wikipedii
- (1.6) techn. narzędzie lub element urządzenia kształtem przypominające grzebień (1.1)
- (1.7) łow. długa, gęsta sierść wzdłuż grzbietu capa kozicy
- (1.8) hist. wojsk. górna, wystająca część hełmu lub szyszaka
- (1.9) kulin. rodzaj ciastka w kształcie koguciego grzebienia (1.3)
- odmiana:
- (1.1-9)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik grzebień grzebienie dopełniacz grzebienia grzebieni celownik grzebieniowi grzebieniom biernik grzebień grzebienie narzędnik grzebieniem grzebieniami miejscownik grzebieniu grzebieniach wołacz grzebieniu grzebienie - przykłady:
- (1.1) Przeczesz włosy grzebieniem.
- (1.1) W moim grzebieniu połamały się zęby, więc musiałam go wyrzucić.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) czesać / czesać się grzebieniem • grać na grzebieniu
- synonimy:
- (1.3) grzebyk
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- (1.1) ząbek
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. grzebieniarstwo n
- zdrobn. grzebyk m, grzebyczek m
- czas. grzebać ndk.
- przym. grzebieniowy, grzebieniasty, grzebieniarski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- por. grzebać
- uwagi:
- (1.1) por. szczotka
- zob. też grzebień w Wikipedii
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) comb; (1.3) comb; (1.4) crest
- arabski: (1.1) مشط
- baskijski: (1.1) orrazi; (1.3) gandor
- białoruski: (1.1) грэбень m; (1.3) грэбень m
- bułgarski: (1.1) гребен m; (1.2) гребен m; (1.3) гребен m; (1.8) гребен m
- chorwacki: (1.1) češalj m
- czeczeński: (1.1) ехк
- czeski: (1.1) hřeben
- duński: (1.1) kam w
- esperanto: (1.1) kombilo
- estoński: (1.1) kamm
- fiński: (1.1) kampa; (1.3) harja
- francuski: (1.1) peigne m
- galicyjski: (1.1) peite m
- gudźarati: (1.1) કાંસકો m (kānsakō)
- hebrajski: (1.1) מסרק (masrek)
- hiszpański: (1.1) peine m; (1.3) cresta ż; (1.4) quilla ż
- islandzki: (1.1) greiða ż, kambur m, hárgreiða ż
- jidysz: (1.1) קאַם m (kam); קעמל n (keml)
- kaszubski: (1.1) czosnik m
- kataloński: (1.1) pinta ż
- kazachski: (1.1) тарақ
- koreański: (1.1) 빗
- litewski: (1.1) šukos
- łotewski: (1.1) ķemme
- macedoński: (1.1) чешел m
- niemiecki: (1.1) Kamm m; (1.3) Kamm m
- nowogrecki: (1.1) χτένα ż
- pendżabski: (1.1) ਕੰਘਾ m
- rosyjski: (1.1) гребень m, расчёска ż, гребешок m; (1.2) гребень m, гребёнка ż; (1.3) гребень m, гребешок m; (1.6) гребень m, гребёнка ż
- rumuński: (1.1) pieptene, piepten
- serbski: (1.1) чешаљ m
- slovio: (1.1) greben (гребен)
- słowacki: (1.1) hrebeň
- słoweński: (1.1) glavnik m
- suahili: (1.1) kitana
- szwedzki: (1.1) kam w; (1.4) bröstbenskam w
- tuvalu: (1.1) dial. płn. halu
- ukraiński: (1.1) гребінець m; (1.2) гребінець m; (1.3) гребінь m
- wilamowski: (1.1) komp m
- włoski: (1.1) pettine m; (1.3) cresta ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.