błona (język polski)

błona (1.1) fotograficzna

błony (1.2) rybich pęcherzy pławnych

błony (1.1) pławne u nóg ptaka

wymowa:

IPA: [ˈbwɔ̃na], AS: [bu̯õna], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cienka, elastyczna powłoka lub taśma

(1.2) biol. cienka, zwykle elastyczna tkanka, spełniająca różne funkcje w organizmach żywych

(1.3) hist. daw. półprzejrzysty materiał pochodzenia zwierzęcego do wypełniania ram okiennych do XVII wieku; zob. też błona (okno) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	błona	błony
dopełniacz	błony	błon
celownik	błonie	błonom
biernik	błonę	błony
narzędnik	błoną	błonami
miejscownik	błonie	błonach
wołacz	błono	błony

przykłady:

(1.1) Odkryłem na strychu pudełko starych błon negatywów fotograficznych mojego dziadka.

(1.2) Wydrze w pływaniu pomaga błona między palcami.

(1.3) Błona w oknie błękitniała, para nad garnkiem buchała, rdzawa od ognia, sina od świtu.^[1]

składnia:

kolokacje:

(1.1) błona filmowa • błona półprzepuszczalna

(1.2) błona biologiczna / komórkowa / podstawna / jądrowa / plazmatyczna / surowicza • błona pławna / skrzydeł / bębenkowa / dziewicza / śluzowa / podśluzowa / opłucnej / otrzewnej / osierdzia / odblaskowa / maziowa / naczyniowa / mięśniowa / źrenicza / podstawowa • błony płodowe / jajowe

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nabłonek m, błonkówka ż

zdrobn. błonka ż, błoneczka ż

przym. błoniasty

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też błona w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) film; (1.2) membrane
• bułgarski: (1.2) ципа ż
• rosyjski: (1.1) плёнка ż; (1.2) оболо́чка ż, мембра́на ż

źródła:

Hasło „błona” w: SJP.pl.