Tarn (język polski)

dorzecze Tarnu (1.1)

położenie Tarnu (1.2)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. rzeka w południowej Francji; zob. też Tarn w Wikipedii

(1.2) geogr. adm. departament położony w regionie Oksytania; zob. też Tarn (departament) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Tarn	Tarny
dopełniacz	Tarnu	Tarnów
celownik	Tarnowi	Tarnom
biernik	Tarn	Tarny
narzędnik	Tarnem	Tarnami
miejscownik	Tarnie	Tarnach
wołacz	Tarnie	Tarny

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) geogr. adm. Tarn i Garonna • źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Tarnu • nad Tarnem • Tarn wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Tarnu • pływać / płynąć Tarnem

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) departament

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• francuski: (1.1) Tarn

źródła: