Morawica (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. rzeka we wschodnich Czechach, prawy dopływ Opawy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Morawica	Morawice
dopełniacz	Morawicy	Morawic
celownik	Morawicy	Morawicom
biernik	Morawicę	Morawice
narzędnik	Morawicą	Morawicami
miejscownik	Morawicy	Morawicach
wołacz	Morawico	Morawice

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Morawicy • nad Morawicą • Morawica wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Morawicy • pływać / płynąć Morawicą • Grodziec nad Morawicą

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rzeka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Morawiecki mos, Morawiecka ż, Morawa ż

przym. morawicki, nadmorawicki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) Moravice ż
• niemiecki: (1.1) Mohra ż
• słowacki: (1.1) Moravica ż

źródła: