Morawa (język polski)
Morawa (1.1)
- wymowa:
- IPA: [mɔˈrava], AS: [morava]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. rzeka w środkowej Europie, lewy dopływ Dunaju[1]; zob. też Morawa (lewy dopływ Dunaju) w Wikipedii
- (1.2) zob. Stara Morawa
- (1.3) zob. Nowa Morawa
- (1.4) zob. Wielka Morawa[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Morawa dopełniacz Morawy celownik Morawie biernik Morawę narzędnik Morawą miejscownik Morawie wołacz Morawo - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Morawy nmos, Morawka ż, Morawski mos, Pomorawie n, Morawica ż
- przym. morawski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zob. też Morawa w Wikipedii
- tłumaczenia:
- czeski: (1.1) Morava ż
- hiszpański: (1.1) Morava m (río)
- niemiecki: (1.1) March ż
- nowogrecki: (1.1) Μοράβας m
- słowacki: (1.1) Morava ż
- węgierski: (1.1) Morva
- źródła:
- 1 2
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.