świecznik (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ˈɕfʲjɛʧ̑ʲɲik], AS: [śfʹi ̯ečʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (2.1) przest. pot. legendarny duch chodzący z latarką po polu i pokutujący za swoje winy
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik świecznik świeczniki dopełniacz świecznika świeczników celownik świecznikowi świecznikom biernik świecznik świeczniki narzędnik świecznikiem świecznikami miejscownik świeczniku świecznikach wołacz świeczniku świeczniki - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik świecznik świeczniki dopełniacz świecznika świeczników celownik świecznikowi świecznikom biernik świecznika świeczniki narzędnik świecznikiem świecznikami miejscownik świeczniku świecznikach wołacz świeczniku świeczniki - przykłady:
- (1.1) Babcia podarowała mi piękny, mosiężny świecznik.
- (1.2) Raut zaszczyciły osoby ze świecznika: burmistrz, pleban i komendant policji.
- (2.1) Podobno w zamierzchłych czasach po tej miejscowości chodziły świeczniki.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) drewniany / złoty / mosiężny / jednoramienny / dwuramienny świecznik
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) kandelabr, lichtarz, menora, zacheuszek, zacheuszka
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. świeca ż, świeczka ż, świeczuszka ż, światło n, świecenie n, przyświecanie n
- czas. świecić ndk., świecować ndk., przeświecać ndk., przyświecać ndk.
- przym. świecznikowy, świecowy, świecowany
- związki frazeologiczne:
- być na świeczniku
- etymologia:
- pol. świeca + -nik
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) candlestick, candelabrum
- bułgarski: (1.1) свещник m
- chorwacki: (1.1) svijećnjak n
- czeczeński: (1.1) чӏурамхӏотторг
- duński: (1.1) lysestage, kandelaber
- esperanto: (1.1) kandelingo
- estoński: (1.1) küünlajalg
- francuski: (1.1) candélabre m, chandelier m; (1.2) pinacle m
- hiszpański: (1.1) candelabro m, candelero m; (1.2) candelero m
- interlingua: (1.1) candelabro, candeliero
- islandzki: (1.1) kertastjaki m, stjaki m
- jidysz: (1.1) לײַכטער m (lajchter)
- kaszubski: (1.1) swiécznik m
- łaciński: (1.1) candelabrum n
- niemiecki: (1.1) Leuchter m
- nowogrecki: (1.1) κηροπήγιο n; (1.2) κολοφώνας m
- rosyjski: (1.1) подсвечник m, канделябр m; (1.2) высокое положение n
- rumuński: (1.1) sfeșnic n
- słowacki: (1.1) svietnik m
- szwedzki: (1.1) ljusstake w, stake w
- ukraiński: (1.1) свічник m
- włoski: (1.1) candelabro m, candeliere m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.