legendarny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌlɛɡɛ̃nˈdarnɨ], AS: [legẽndarny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) fikcyjny, ale taki, który pochodzi z legend

(1.2) rzeczywisty, ale tak sławny, że krążą o nim legendy

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	legendarny		legendarna	legendarne	legendarni	legendarne
dopełniacz	legendarnego		legendarnej	legendarnego	legendarnych
celownik	legendarnemu		legendarnej	legendarnemu	legendarnym
biernik	legendarnego	legendarny	legendarną	legendarne	legendarnych	legendarne
narzędnik	legendarnym		legendarną	legendarnym	legendarnymi
miejscownik	legendarnym		legendarnej	legendarnym	legendarnych
wołacz	legendarny		legendarna	legendarne	legendarni	legendarne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) „Złota Kamieniczka” bogato ozdobiona płaskorzeźbami przedstawiającymi głośne wydarzenia historyczne i legendarne^[1].

(1.2) Wracali pamięcią do spotkań z Leopoldem Tyrmandem ludzie, którzy byli pierwowzorami bohaterów Złego oraz jego żony i kochanki, w tym Bogna, legendarna polska Lolita z łamów Dziennika 1954^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) legendowy

antonimy:

(1.1) historyczny

hiperonimy:

(1.1) fantastyczny

hiponimy:

(1.1) półlegendarny

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. legenda ż, legendarność ż

przym. legendowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) legendary; (1.2) legendary
• białoruski: (1.1) легендарны; (1.2) легендарны
• czeski: (1.2) legendární
• esperanto: (1.1) legenda
• francuski: (1.1) légendaire
• hiszpański: (1.1) legendario, fantástico; (1.2) legendario, famoso
• kataloński: (1.1) llegendari; (1.2) llegendari
• nowogrecki: (1.1) επικός, θρυλικός, μυθικός; (1.2) ξακουστός, φημισμένος
• rosyjski: (1.1) легендарный; (1.2) легендарный
• słowacki: (1.1) legendárny
• ukraiński: (1.1) легендарний; (1.2) легендарний

źródła: