komendant (język polski)
_standby_in_their_dress_white_uniforms_during_a_pier_side_change_of_command_ceremony_at_Fleet_Activities_Sasebo.jpg.webp)
komendant (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) wojsk. dowódca wojskowy
- (1.2) kierownik posterunku policji
- (1.3) zwierzchnik oddziału straży pożarnej
- (1.4) zwierzchnik organizacji paramilitarnej
- (1.5) harc. instruktor harcerski kierujący daną jednostką
- odmiana:
- (1.1-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik komendant komendanci dopełniacz komendanta komendantów celownik komendantowi komendantom biernik komendanta komendantów narzędnik komendantem komendantami miejscownik komendancie komendantach wołacz komendancie komendanci depr. M. i W. lm: (te) komendanty - przykłady:
- (1.1) Wojna z Niemcami wchodzi w okres końcowy – pisał w nim Komendant Sił Zbrojnych w Kraju (…)[1]
- (1.2) Komendant policji nadzoruje pracę swojego wydziału.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1) dowódca, kierownik, przełożony, szef, zwierzchnik
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. komenderować ndk.
- rzecz. komenda ż, komendatura ż
- forma żeńska komendantka ż
- przym. komendancki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. commandant[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) commandant, commanding officer; (1.2) police commandant, commissioner, commander; (1.3) marshal, fire chief; (1.4) commandant; (1.5) scoutmaster
- bułgarski: (1.1) комендант m
- rosyjski: (1.1) комендант m
- wilamowski: (1.1) komendaont m; (1.2) komendaont m; (1.3) komendaont m; (1.4) komendaont m; (1.5) komendaont m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.