posterunek (język polski)
.jpg.webp)
posterunek (1.1)
posterunek (1.2) policji
- wymowa:
- , IPA: [ˌpɔstɛˈrũnɛk], AS: [posterũnek], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) miejsce pełnienia straży lub służby
- (1.2) siedziba policji lub żandarmerii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik posterunek posterunki dopełniacz posterunku posterunków celownik posterunkowi posterunkom biernik posterunek posterunki narzędnik posterunkiem posterunkami miejscownik posterunku posterunkach wołacz posterunku posterunki - przykłady:
- (1.1) Kapral zabronił im opuszczania posterunku.
- (1.2) Milicja zabrała Zbycha na posterunek.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kolej. posterunek bocznicowy / celny / następczy / odgałęźny / odstępowy / osłonny / pomocniczy / ruchu / techniczny / zapowiadawczy
- (1.2) posterunek milicji / policji / SOK / żandarmerii
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. posterunkowy
- rzecz. posterunkowy mos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Postierung
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.