żandarmeria (język polski)

żandarmeria (1.1) wojskowa
funkcjonariusze żandarmerii (1.2)
wymowa:
IPA: [ˌʒãndarˈmɛrʲja], AS: ãndarmerʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.i  j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) policja wojskowa[1]
(1.2) formacja policyjna we Francji; zob. też Francuska Żandarmeria Narodowa w Wikipedii
(1.3) oddziały policji państwowej pełniące funkcję służby porządkowej i policji politycznej w XIX i na początku XX w.[1]
(1.4) ciężkozbrojna rycerska gwardia we Francji w XV–XVII w.[1]
(1.5) funkcjonariusze tych policji[1]
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
(1.1) Głównym zadaniem Żandarmerii Wojskowej jest utrzymywanie dyscypliny w szeregach armii.
(1.5) Ponieważ wszedł na teren jednostki wojskowej bez stosownych dokumentów, aresztowała go żandarmeria.
składnia:
kolokacje:
(1.1) żandarmeria wojskowa / polowa
synonimy:
(1.1) żandarmeria wojskowa, ŻW; daw. Wojskowa Służba Wewnętrzna, WSW; książk. szkarłatne berety
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. żandarm mos
przym. żandarmski
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. gendarmerie
uwagi:
zob. też żandarmeria w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 3 4 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „żandarmeria” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.