sfeșnic (język rumuński)

sfeșnice (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) świecznik, lichtarz, kandelabr[1][2]
odmiana:
(1.1) lp sfeșnic; lm sfeșnice
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
scs. свѣщьникъ (svěštьnikъ)[2] → świecznik, lichtarz[3]
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Zdzisław Skarżyński, Mały słownik rumuńsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1963.
  2. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 253.
  3. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „свѣщьникъ” w: Старославянский словарь (по рукописям X‒XI веков), red. Р. М. Цейтлин, Р. Вечерка, Э. Благова, Русский язык, Moskwa 1994, ISBN 5-200-01113-2, s. 597.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.