burmistrz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈburmʲisṭʃ], AS: [burmʹisṭš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• udziąs.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) adm. urzędnik na czele samorządu gminy miejskiej lub miejsko-wiejskiej; zob. też burmistrz w Wikipedii
- (1.2) hist. urzędnik, który przewodniczył radzie miejskiej i był przez nią wybierany
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik burmistrz burmistrzowie dopełniacz burmistrza burmistrzów celownik burmistrzowi burmistrzom biernik burmistrza burmistrzów narzędnik burmistrzem burmistrzami miejscownik burmistrzu burmistrzach wołacz burmistrzu burmistrzowie - przykłady:
- (1.1) Burmistrz nie uzyskał absolutorium od Rady Miasta.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. burmistrzowa ż, burmistrzyna ż, burmistrzanka ż, burmistrzówna ż, burmistrzostwo n, burmistrzowanie n
- forma żeńska burmistrzyni ż
- czas. burmistrzować ndk.
- przym. burmistrzowski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śwn. burcmeister, burgermeister, burgæremeister[1]
- por. niem. Bürgermeister
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: prezydent miasta • wójt
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) (city/town) mayor, (w Szkocji) provost
- arabski: (1.1) محافظ
- baskijski: (1.1) alkate, auzapez
- białoruski: (1.1) бургамістр m; (1.2) бургамістр m
- bułgarski: (1.1) кмет m
- chiński standardowy: (1.1) 市长
- czeski: (1.1) purkmistr m, purkmistrová ż
- dolnołużycki: (1.1) šołta m
- duński: (1.1) borgmester w
- esperanto: (1.1) urbestro
- francuski: (1.1) maire m
- górnołużycki: (1.1) měšćanosta m
- hiszpański: (1.1) alcalde m
- islandzki: (1.1) borgarstjóri m
- japoński: (1.1) 首長
- jidysz: (1.1) בירגער־מײַסטער (birger-majster) m
- kaszubski: (1.1) bùrméster m
- kataloński: (1.1) alcalde m
- liwski: (1.1) burmēstar
- luksemburski: (1.1) Buergermeeschter m
- niderlandzki: (1.1) burgemeester m
- niemiecki: (1.1) Bürgermeister m
- nowogrecki: (1.1) δήμαρχος m
- rosyjski: (1.1) мэр m
- szwedzki: (1.1) borgmästare w
- ukraiński: (1.1) бурмі́стр m, бурми́стер m, бургомі́стр m
- wilamowski: (1.1) birgiamaester m, biygaomaster m, bjygjamȧster m
- włoski: (1.1) sindaco m
- źródła:
- ↑
Hasło „22446” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.