city (język angielski)

a city (1.1)

wymowa:

IPA: /ˈsɪti/, w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie także IPA: /'sɪɾi/, w północnej Anglii IPA: /sɪtɪ/; SAMPA: /"sIti/

wymowa amerykańska

wymowa brytyjska

podział przy przenoszeniu wyrazu: cit•y

​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) duże miasto^[1]

(1.2) bryt. miasto, któremu król lub królowa nadała specjalny tytuł, zwykle mające katedrę^[2]; zob. też Miasta ze statusem city w Wielkiej Brytanii w Wikipedii

(1.3) the City – finansowe centrum Londynu

rzeczownik w funkcji przymiotnika

(2.1) miejski

(2.2) grodzki

odmiana:

(1.1-2) lp city; lm cities

(1.3) lp the City; blm

(2.1-2) nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) I used to live in the city. → Mieszkałem w mieście.

(1.2) The city of Ely has about 15,000 inhabitants.^[1] → Miasto Ely ma 15 000 mieszkańców.

(1.3) I work in the City. → Pracuję w centrum (Londynu).

(2.1) This is a city hall. → To jest ratusz miejski.

składnia:

kolokacje:

(1.1) in the / a city

synonimy:

(1.1) borough, metropolis, municipality, town

(2.1) civic

antonimy:

(1.1) village

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. civic

związki frazeologiczne:

city break • city centre • city council • city councillor • city desk • city fathers • City Hall • city slicker • city-state • citywide

etymologia:

łac. civitas → zorganizowana społeczność

uwagi:

źródła: