spowiedź (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈspɔvʲjɛ̇ʨ̑], AS: [spovʹi ̯ėć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• podw. art.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) rel. wyznanie grzechów przed kapłanem w celu otrzymania ich odpuszczenia
- (1.2) przen. szczere wyznanie, ujawnienie komuś osobistych tajemnic
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik spowiedź spowiedzi dopełniacz spowiedzi spowiedzi celownik spowiedzi spowiedziom biernik spowiedź spowiedzi narzędnik spowiedzią spowiedziami miejscownik spowiedzi spowiedziach wołacz spowiedzi spowiedzi - przykłady:
- (1.1) Katolicy mają obowiązek przystąpienia do spowiedzi przynajmniej raz do roku[1].
- składnia:
- (1.1) spowiedź + D.
- kolokacje:
- (1.1) comiesięczna / częsta / szczera spowiedź • spowiedź generalna / indywidualna / pierwsza / pierwszopiątkowa / przedświąteczna / święta / uszna wielkanocna / zbiorowa • spowiedź dorosłych / dzieci • spowiedź z całego życia • forma / formuła / praktyka / praktykowanie / sakrament / tajemnica spowiedzi • kolejka do spowiedzi • słuchać / wysłuchać / wysłuchiwać spowiedzi • odbyć / odbywać / zacząć spowiedź • chodzić / iść / pójść do spowiedzi • poprosić o spowiedź
- synonimy:
- (1.1) reg. śl. spowiydź, reg. śl. suchanie
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) sakrament
- (1.2) wyznanie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. spowiednik mos, spowiedniczka ż, spowiednica ż, spowiadanie n
- czas. powiedzieć, spowiadać ndk., wyspowiadać dk.
- przym. spowiedniczy
- związki frazeologiczne:
- jak na spowiedzi • spowiedź pod laską • ksiądz o spowiedzi, baba o pieniądzach
- etymologia:
- pol. *spowiedzieć < pol. powiedzieć
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) confession
- białoruski: (1.1) споведзь ż (spovedzʹ); (1.2) споведзь ż (spovedzʹ)
- bułgarski: (1.1) изповед ż; (1.2) изповед ż
- chiński standardowy: (1.1) 自白书, 自白書
- czeski: (1.1) zpověď ż
- duński: (1.1) skrifte n, skriftemål n, syndsbekendelse w
- esperanto: (1.1) konfeso
- estoński: (1.1) piht
- fiński: (1.1) rippi, tunnustaminen, tunnustus
- francuski: (1.1) confesse ż, confession ż
- gruziński: (1.1) აღიარება
- hebrajski: (1.1) יודיו
- hiszpański: (1.1) confesión ż
- japoński: (1.1) 自白
- litewski: (1.1) išpažintis
- luksemburski: (1.1) Geständnes
- łaciński: (1.1) confessio ż
- łotewski: (1.1) grēksūdze
- macedoński: (1.1) исповед
- mongolski: (1.1) улайх
- niderlandzki: (1.1) bekentenis, biecht
- niemiecki: (1.1) Beichte ż
- norweski (bokmål): (1.1) skrifte n, tilståelse m
- norweski (nynorsk): (1.1) skrifte n, tilståing ż
- nowogrecki: (1.1) εξομολόγηση ż (exomológisi)
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- portugalski: (1.1) confissão ż
- rosyjski: (1.1) исповедь ż (ispovedʹ); (1.2) признание n (priznanie)
- słowacki: (1.1) spoveď ż
- starogrecki: (1.1) ἐξομολόγησις ż (exomológēsis)
- szkocki: (1.1) aidmheil
- szwedzki: (1.1) bekännelse w, bikt w
- turecki: (1.1) itiraf
- ukraiński: (1.1) сповідь ż (spovìdʹ); (1.2) визнання n (viznannâ)
- węgierski: (1.1) gyónás
- wilamowski: (1.1) baeiht ż, bȧjht ż, bajcht ż
- włoski: (1.1) confessione ż; (1.2) confessione ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.