bȧjht (język wilamowski)
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) rel. spowiedź[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bajchtśtül m, bȧjhtśtül m
- czas. ba̐jhta
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śwn. begiht < swn. bigiht, bijiht < pragerm.; por. luksemburski Beicht, niderl. biecht, niem. Beichte
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: indeks:Wilamowski - Religie
- źródła:
- ↑ Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 33.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.