wielkanocny (język polski)

wielkanocny (1.1) stół

wymowa:

IPA: [ˌvʲjɛlkãˈnɔʦ̑nɨ], AS: [vʹi ̯elkãnocny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z Wielkanocą, dotyczący Wielkanocy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wielkanocny		wielkanocna	wielkanocne	wielkanocni	wielkanocne
dopełniacz	wielkanocnego		wielkanocnej	wielkanocnego	wielkanocnych
celownik	wielkanocnemu		wielkanocnej	wielkanocnemu	wielkanocnym
biernik	wielkanocnego	wielkanocny	wielkanocną	wielkanocne	wielkanocnych	wielkanocne
narzędnik	wielkanocnym		wielkanocną	wielkanocnym	wielkanocnymi
miejscownik	wielkanocnym		wielkanocnej	wielkanocnym	wielkanocnych
wołacz	wielkanocny		wielkanocna	wielkanocne	wielkanocni	wielkanocne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Śmigus-dyngus to jeden z polskich zwyczajów wielkanocnych.

składnia:

kolokacje:

(1.1) jajka wielkanocne • Niedziela Wielkanocna • Poniedziałek Wielkanocny • baranek wielkanocny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Wielkanoc ż, wielkanocnica ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Easter
• bułgarski: (1.1) великденски
• czeski: (1.1) velikonoční
• dolnołużycki: (1.1) jatšowny
• duński: (1.1) w złożeniach påske-
• esperanto: (1.1) paska
• francuski: (1.1) pascal
• górnołużycki: (1.1) jutrowny
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) пасха́льный
• słowacki: (1.1) veľkonočný
• ukraiński: (1.1) великодній

źródła: