normatywizm (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) liter. dążność do formułowania sztywnych prawideł i przepisów obowiązujących twórcę, typowa dla tradycyjnej poetyki[1]; zob. też poetyka normatywna w Wikipedii
- (1.2) jęz. dążność do nakreślania norm lub zaleceń językowych z zamiarem wywarcia wpływu na użytkowników języka, aby trzymali się proponowanych środków[1]; zob. też preskryptywizm (językoznawstwo) w Wikipedii
- (1.3) praw. kierunek w nauce prawa uznający za jej przedmiot opracowanie idealnych norm prawa[1]; zob. też normatywizm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik normatywizm normatywizmy dopełniacz normatywizmu normatywizmów celownik normatywizmowi normatywizmom biernik normatywizm normatywizmy narzędnik normatywizmem normatywizmami miejscownik normatywizmie[2] normatywizmach wołacz normatywizmie[2] normatywizmy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) preskryptywizm
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. normowanie n, normatyw mrz, normatywista m, normatywistyka ż, normatywność ż, normatywizacja ż, norma ż
- czas. normatywizować ndk., znormatywizować dk.
- przym. normatywny, normatywistyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: preskryptywizm
- źródła:
- 1 2 3 Maciej Adamski i inni, normatywizm [w:] Irena Kamińska-Szmaj (red.), Słownik wyrazów obcych, wyd. 1, Wrocław: Europa, 2001, ISBN 83-87977-08-X, OCLC 46731315
- 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.