preskryptywizm (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. dążność do nakreślania norm lub zaleceń językowych z zamiarem wywarcia wpływu na użytkowników języka, aby trzymali się proponowanych środków; zob. też preskryptywizm (językoznawstwo) w Wikipedii
(1.2) filoz. pogląd głoszący, że funkcją sądów etycznych jest funkcja preskryptywna, nakazująca określone postępowanie; zob. też preskryptywizm (metaetyka) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) normatywizm
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. preskryptywista m, preskryptywność ż, preskrypcja ż
czas. preskrybować ndk.
przym. preskryptywny, preskryptywistyczny, preskrypcyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) por. deskryptywizm normatywistyka kultura języka
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) prescriptivism; (1.2) prescriptivism
  • chorwacki: (1.1) preskriptivizam m, normativizam m
  • czeski: (1.1) preskriptivismus m; (1.2) preskriptivismus m
  • francuski: (1.1) prescriptivisme m, normativisme m
  • hiszpański: (1.1) prescriptivismo m, normativismo m
  • indonezyjski: (1.1) preskriptivisme; (1.2) preskriptivisme
  • łotewski: (1.1) preskriptīvisms
  • niemiecki: (1.1) Präskriptivismus m
  • portugalski: (1.1) prescritivismo m, normativismo m
  • rosyjski: (1.1) прескриптивизм m; (1.2) прескриптивизм m
  • serbski: (1.1) прескриптивизам m, нормативизам m
  • słowacki: (1.1) preskriptivizmus m; (1.2) preskriptivizmus m
  • ukraiński: (1.1) прескриптивізм m
  • węgierski: (1.1) preskriptivizmus, normativizmus
  • włoski: (1.1) prescrittivismo m
źródła:
  1. 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.