normatyw (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) wskaźnik norm, według których ma być wykonana jakaś praca[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik normatyw normatywy dopełniacz normatywu normatywów celownik normatywowi normatywom biernik normatyw normatywy narzędnik normatywem normatywami miejscownik normatywie normatywach wołacz normatywie normatywy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. normowanie n, normatywista m, normatywizm m, normatywistyka ż, normatywność ż, normatywizacja ż, norma ż
- czas. normować, normatywizować ndk., znormatywizować dk.
- przym. normatywny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.