kurfirst (język polski)

kurfirści (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈkurfʲirst], AS: [kurfʹirst], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. elektor, udzielny książę dawnej Rzeszy Niemieckiej, mający przywilej obierania cesarza[1]
odmiana:
(1.1)[1]
przykłady:
(1.1) dzisiejszy kurfirst Fryderyk Wilhelm zebrał już niemało grosza i ma dwadzieścia tysięcy wojska bardzo porządnego, z którym śmiało mógłby się Szwedom zastawić, co jako lennik Rzeczypospolitej powinien uczynić, jeśli Boga ma w sercu i pamięta wszystkie dobrodziejstwa, które Rzeczpospolita jego domowi świadczyła.[4]
(1.1) …(Po śmierci króla) u steru, jak się zdawało, pozostać mieli ciż sami ludzie, myśl ta sama, bo królewicz, a dzisiejszy kurfirst, nadto czcił ojca, ażeby chciał co odmieniać[5]
składnia:
kolokacje:
(1.1) kurfirst brandenburski / bawarski / saski
synonimy:
(1.1) elektor, st.pol. kurfierst, daw. kurfirszt
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. st.pol. kurfierst, daw. kurfierstwo, daw. kurfirstowa, daw. kurfirstówna, daw. kurfirstwo, daw. kurfirszt
przym. daw. kurfirstowski, daw. kurfirstowy, st.pol. kurfirsztowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Kurfürst[6] < niem. Kür + Fürstwybór + książę[6]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: elektor
źródła:
  1. 1 2 Hasło „kurfirst” w: Wielki słownik wyrazów obcych, praca zbiorowa, pod red. Mirosława Bańki, PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-14455-5, s. 710.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kurfirst” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kurfirst” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  4. Henryk Sienkiewicz: Potop
  5. Józef Ignacy Kraszewski: Brühl
  6. 1 2 Hasło „kurfirst” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.

kurfirst (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) hist. kurfirst, elektor (Rzeszy)[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kurfirststvo n
przym. kurfirstský
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.