elektor (język polski)
elektorzy (1.3)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) wyborca
- (1.2) ktoś powołany do wzięcia udziału w decydującym akcie wyborczym[1]
- (1.3) hist. książę uprawniony do wyboru cesarza w Rzeszy (Niemieckiej); zob. też Elektorzy Rzeszy w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik elektor elektorzy / elektorowie dopełniacz elektora elektorów celownik elektorowi elektorom biernik elektora elektorów narzędnik elektorem elektorami miejscownik elektorze elektorach wołacz elektorze elektorzy / elektorowie depr. M. i W. lm: (te) elektory - przykłady:
- (1.3) Ostatni czterej wyznaczeni elektorzy nie zdążyli nigdy wziąć udziału w wyborach[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) Kolegium Elektorów Stanów Zjednoczonych • wiarołomny elektor
- (1.3) elektor bawarski / koloński / trewirski / Hanoweru / Hesji / Palatynatu / Saksonii / Würzburga • książę elektor Rzeszy • książę-elektor • elektorzy sakralni / świeccy
- synonimy:
- (1.3) kurfirst
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. elekcja ż, elektoralność ż, elektorat mrz, elektorówna ż, elektorskość ż, elektorstwo n
- przym. elektoralny, elektorski
- przysł. elektorsko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. elector[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) elector; (1.2) elector; (1.3) elector
- białoruski: (1.3) курфюрст m
- łaciński: (1.3) elector m
- rosyjski: (1.3) курфюрст m
- ukraiński: (1.3) курфюрст m
- włoski: (1.3) elettore m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.