uprawniony (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) praw. mający prawo do czegoś

(1.2) praw. mający podstawy prawne

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) praw. człowiek, który posiada prawo do czegoś

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) ims. przym. bierny od uprawnić

odmiana:

przykłady:

(1.1) Czy nasi zagraniczni pracobiorcy również są uprawnieni do letniego urlopu?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) upoważniony

(1.2) prawowity, legalny, uzasadniony

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. uprawnienie n

czas. uprawniać ndk., uprawnić dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) entitled; (1.2) justified
• duński: (1.1) berettiget
• francuski: (1.1) autorisé; (1.2) légitime
• hiszpański: (1.1) autorizado; (1.2) validado
• kaszubski: (1.1) ùprawniony
• niemiecki: (1.1) berechtigt, befugt; (2.1) Berechtigte m
• szwedzki: (1.1) berättigad, behörig, befogad; (1.2) rättmätig, legitim, laglig, hemul
• włoski: (1.1) autorizzato

źródła: