disfali (esperanto)

morfologia:

dis•fal•i

wymowa:

​ ​

znaczenia:

czasownik

(1.1) rozpaść się, rozlecieć się, kruszyć się, zawalić się

odmiana:

(1.1)

 

tempo	vortformo	aktiva participo	pasiva participo
nuna	disfalas	disfalanta	disfalata
pasinta	disfalis	disfalinta	disfalita
venonta	disfalos	disfalonta	disfalota
kondicionalo	disfalus
imperativo	disfalu

przykłady:

(1.1) Iafoje dum kelkaj anglaj mejloj ili vidis nenion alian krom hirta mallonga herbo kaj malaltaj kreskaĵoj, kiuj disfalis ĉe ilia ektuŝo^[1]. → Lecz czasem w ciągu kilku mil angielskich nie widzieli nic prócz szorstkiej, krótkiej trawy i niskich roślin, które kruszyły się za ich dotknięciem.

(1.1) ”Se la polipoj volos vin kapti, kiam vi iros returne tra mia arbaro”, diris la sorĉistino, ”ŝprucu sur ilin nur unu solan guton de tiu ĉi trinkaĵo, tiam iliaj brakoj kaj fingroj disfalos en mil pecojn!”^[2]. → „Jeśli polipy będą chciały cię złapać, kiedy pójdziesz z powrotem przez mój las”, powiedziała czarownica, „wylej na nie tylko jedną jedyną kroplę tego napoju, wtedy ich ramiona i palce rozpadną się na tysiąc kawałków".

składnia:

kolokacje:

(1.1) disfali en polvon → rozlecieć się w pył • disfali en kelkaj minutoj → zawalić się w kilka minut

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. disfalo

czas. fali, defali, elfali, enfali, subfali

przym. disfala

związki frazeologiczne:

de guto post guto disfalas granito

etymologia:

uwagi:

źródła: