herbo (esperanto)
herbo (1.1)
rzeczownik
- (1.1) bot. trawa
- (1.2) pot. przen. siano - brak rozsądku (mieć siano w głowie)
- odmiana:
- (1.1-2)
ununombro multenombro nominativo herbo herboj akuzativo herbon herbojn - przykłady:
- (1.1) Mi volus kuŝiĝi sur herbo. → Chciałabym położyć się na trawie.
- (1.2) Li havas ankoraŭ kapon kun herbo. → On ma jeszcze siano w głowie.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) birdoherbo • hundherbo • verukherbo
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.1) rzecz. herbero, herbeto, herbaĉo, herbejo
- związki frazeologiczne:
- (1.1) bone kreskas la herbo, sed ĉevalo jam mortis • malbona herbo froston ne timas • vojon batitan herbo ne kovras
- (1.2) eĉ en Parizo herbo ne fariĝas cerbo • kapo kun herbo, sen guto da cerbo • havi en la cerbo tro multe da herbo
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.