polip (język polski)

polipy (2.1)

wymowa:

IPA: [ˈpɔlʲip], AS: [polʹip], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) med. patologiczny, łagodny rozrost błony śluzowej, np. esicy, nosa lub macicy; zob. też polip (medycyna) w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) zool. osiadła forma morfologiczna parzydełkowców; zob. też polip (biologia) w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(3.1) daw. środ. polit. policjant^[1]

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	polip	polipy
dopełniacz	polipa	polipów
celownik	polipowi	polipom
biernik	polip	polipy
narzędnik	polipem	polipami
miejscownik	polipie	polipach
wołacz	polipie	polipy

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	polip	polipy
dopełniacz	polipa	polipów
celownik	polipowi	polipom
biernik	polipa	polipy
narzędnik	polipem	polipami
miejscownik	polipie	polipach
wołacz	polipie	polipy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. polipowatość ż

zdrobn. polipek m

przym. polipowy, polipowaty

tem. słow. poli-

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(3.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: policjant

• angielski: (1.1) polyp; (2.1) polyp
• duński: (1.1) polyp w; (2.1) polyp w, polypdyr n
• hiszpański: (1.1) pólipo m; (2.1) pólipo m
• nowogrecki: (1.1) πολύποδας m
• słowacki: (1.1) polyp m; (2.1) polyp m

źródła:

polip (język węgierski)

polip (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) zool. ośmiornica

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: