bambino (język włoski)

wymowa:

IPA: /bam.'bi.no/

​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dziecko

(1.2) chłopiec, chłopczyk

przymiotnik

(2.1) bardzo młody, młodziutki

(2.2) naiwny, dziecinny, infantylny

odmiana:

(1.1-2) lp bambino; lm bambini

(2.1-2) lp bambino m, bambina ż; lm bambini m, bambine ż

przykłady:

(1.1) Il bambino piange senza sosta da un'ora. → Dziecko płacze bez przerwy od godziny.

(1.1) Cosa possiamo fare per aiutare questo bambino? → Co możemy zrobić, żeby pomóc temu dziecku?

(1.1) La madre nutre il suo bambino non solo con il latte ma anche attraverso l'amore che trasmette con le parole, il suono della voce, il contatto, la sua presenza. → Matka karmi swoje dziecko nie tylko mlekiem, ale również miłością, którą przekazuje słowami, brzmieniem głosu, dotykiem, swoją obecnością.

składnia:

kolokacje:

(1.1) un bambino di tre anni → trzyletnie dziecko • aspettare un bambino → spodziewać się dziecka • dare alla luce il bambino → wydać dziecko na świat • crescere un bambino → wychować dziecko • prendere il bambino a scuola → odebrać dziecko ze szkoły

(1.2) un bambino e una bambina → chłopiec i dziewczynka

(2.1) sposa bambina → młodziutka żona

(2.2) mente bambina → dziecinny umysł

synonimy:

(1.1) baby, bebè, bimbo, creatura, fanciullo, fantolino, infante, innocente, lattante, marmocchio, moccioso, pargolo, piccino, piccirillo, piccolo, pupo

(2.1) giovanissimo

(2.2) fanciullesco, infantile, semplice

antonimy:

(1.1) adulto, anziano, vecchio

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bambina ż, bambinaggine ż, bambinaia ż, bambinaio m, bambinata ż, bambinello m, bambinetto m, bambinone m, bambinuccio m

przym. bambinesco

związki frazeologiczne:

etymologia:

onomatopeiczne; od sylaby „*bamb-” powtórzonej dwukrotnie przez dzieci, które uczą się mówić^[1]

uwagi:

źródła: