trzyletni (język polski)

wymowa:

IPA: [ṭʃɨˈlɛtʲɲi], AS: [ṭšyletʹńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający trzy lata

(1.2) trwający trzy lata

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	trzyletni		trzyletnia	trzyletnie	trzyletni	trzyletnie
dopełniacz	trzyletniego		trzyletniej	trzyletniego	trzyletnich
celownik	trzyletniemu		trzyletniej	trzyletniemu	trzyletnim
biernik	trzyletniego	trzyletni	trzyletnią	trzyletnie	trzyletnich	trzyletnie
narzędnik	trzyletnim		trzyletnią	trzyletnim	trzyletnimi
miejscownik	trzyletnim		trzyletniej	trzyletnim	trzyletnich
wołacz	trzyletni		trzyletnia	trzyletnie	trzyletni	trzyletnie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Całe szczęście, że Karolcia zdołała w jakiejś chwili, kiedy Adaś gapił się na wiewiórkę, wyjąć mu kredkę z ręki. Po prostu wyjęła i miała zamiar jak najszybciej wyjść z sali, kiedy jakiś malec, no naprawdę taki zupełnie malutki chłopczyk, może trzyletni, zaczął wołać, że chciałby mieć króliczka.^[1]

składnia:

kolokacje:

(1.1) trzyletnie dziecko

(1.2) plan trzyletni

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. trzylecie n, trzylatek m, trzylatka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) трохгадовы; (1.2) трохгадовы
• bułgarski: (1.1) тригодишен; (1.2) тригодишен
• czeski: (1.1) tříletý; (1.2) tříletý
• duński: (1.1) treårig; (1.2) treårig
• esperanto: (1.1) trijara; (1.2) trijara
• niemiecki: (1.1) dreijährig; (1.2) dreijährig
• rosyjski: (1.1) трёхлетний; (1.2) трёхлетний
• słowacki: (1.1) trojročný; (1.2) trojročný
• szwedzki: (1.1) treårig; (1.2) treårig
• ukraiński: (1.1) трирі́чний, трилі́тній; (1.2) трирі́чний, трилі́тній
• węgierski: (1.1) hároméves; (1.2) háromévi

źródła: