trzylatek (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ṭʃɨˈlatɛk], AS: [ṭšylatek], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
rzeczownik, forma fleksyjna
- (3.1) D. lm od trzylatka
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik trzylatek trzylatki dopełniacz trzylatka trzylatków celownik trzylatkowi trzylatkom biernik trzylatka trzylatków narzędnik trzylatkiem trzylatkami miejscownik trzylatku trzylatkach wołacz trzylatku trzylatki ndepr. M. i W. lm: (ci) trzylatkowie - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik trzylatek trzylatki dopełniacz trzylatka trzylatków celownik trzylatkowi trzylatkom biernik trzylatka trzylatki narzędnik trzylatkiem trzylatkami miejscownik trzylatku trzylatkach wołacz trzylatku trzylatki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. trzyletni
- rzecz. trzylatka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- esperanto: (1.1) trijarulo
- niemiecki: (1.1) Dreijähriger m
- szwedzki: (1.1) treåring w
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.