brzmienie (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈbʒmʲjɛ̇̃ɲɛ], AS: [bžmʹi ̯ė̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.-ni…i  j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zespół cech dźwiękowych danego instrumentu, sprzętu lub głosu
(1.2) określona postać słowna, określona treść lub myśl zawarta w tekście[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Twoja gitara ma rzeczywiście fajne brzmienie.
składnia:
kolokacje:
(1.1) brzmienie jazzowe / rockowe / bluesowe
(1.2) brzmienie umowy
synonimy:
(1.1) dźwięk, odgłos, ton
antonimy:
(1.1) cisza, milczenie
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. brzmiącość ż, brzmieniowość ż, współbrzmienie n
czas. rozbrzmieć, brzmieć ndk.
przym. brzmieniowy
przysł. brzmieniowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. brzmieć + -enie
uwagi:
tłumaczenia:
  • afrykanerski: (1.1) klank
  • albański: (1.1) tingull
  • angielski: (1.1) sound
  • arabski: (1.1) صوت
  • azerski: (1.1) səs
  • baskijski: (1.1) soinu
  • bengalski: (1.1) শব্দ (śabda)
  • białoruski: (1.1) гук m, гучанне n
  • bułgarski: (1.1) звук m
  • chiński standardowy: (1.1) uproszcz. 声音 / trad. 聲音 (shēngyīn)
  • chorwacki: (1.1) zvuk
  • czeski: (1.1) zvuk m; (1.2) znění n
  • duński: (1.1) lyd w
  • esperanto: (1.1) tono
  • estoński: (1.1) heli
  • fiński: (1.1) ääni
  • francuski: (1.1) son m
  • galicyjski: (1.1) son
  • gruziński: (1.1) ხმის (khmis)
  • gudźarati: (1.1) અવાજ (avāja)
  • haitański: (1.1) son
  • hebrajski: (1.1) קול
  • hindi: (1.1) ध्वनि (dhvani)
  • hiszpański: (1.1) sonido m
  • indonezyjski: (1.1) suara
  • irlandzki: (1.1) fuaim
  • islandzki: (1.1) hljóð
  • japoński: (1.1) サウンド (saundo)
  • kannada: (1.1) ಧ್ವನಿ (dhvani)
  • kaszubski: (1.1) klãk m
  • kataloński: (1.1) so
  • koreański: (1.1) 소리 (sori)
  • litewski: (1.1) garsas m
  • łaciński: (1.1) sonus m
  • łotewski: (1.1) skaņa ż
  • macedoński: (1.1) звук
  • malajski: (1.1) bunyi
  • maltański: (1.1) ħoss
  • niderlandzki: (1.1) geluid
  • niemiecki: (1.1) Klang m
  • norweski (bokmål): (1.1) lyd m
  • norweski (nynorsk): (1.1) lyd m, ljod m
  • nowogrecki: (1.1) ήχος (í̱chos)
  • ormiański: (1.1) ձայն (dzayn)
  • perski: (1.1) صدا
  • portugalski: (1.1) som m
  • rosyjski: (1.1) звук m
  • rumuński: (1.1) sunet n
  • serbski: (1.1) звук m
  • słowacki: (1.1) zvuk m
  • słoweński: (1.1) zvok
  • suahili: (1.1) sauti
  • szwedzki: (1.1) ljud
  • tagalski: (1.1) tunog
  • tajski: (1.1) เสียง (seīyng)
  • tamilski: (1.1) ஒலி (oli)
  • telugu: (1.1) ధ్వని (dhvani)
  • turecki: (1.1) ses
  • ukraiński: (1.1) звук m
  • urdu: (1.1) آواز
  • walijski: (1.1) gadarn
  • węgierski: (1.1) hang
  • wietnamski: (1.1) âm thanh
  • włoski: (1.1) suono m
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „brzmieć” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.