lyd (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈlyˀð]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) dźwięk

(1.2) jęz. głoska

odmiana:

(1) en lyd, lyden, lyde, lydene

przykłady:

(1.1) Lydens hastighed er 340 m pr. sekund. → Prędkość dźwięku to 340 m na sekundę.

(1.1) Jeg vågnede til lyden af en støvsuger udenfor min dør. → Obudził mnie odgłos odkurzacza za drzwiami.

(1.1) Hønen viser kyllingerne, hvad der er mad ved at pikke demonstrativt i maden og sige en karakteristisk lyd.^[1] → Kura pokazuje kurczętom, co jest pożywieniem, demonstracyjnie dziobiąc żer i wydając charakterystyczny dźwięk.

składnia:

kolokacje:

(1.2) medlyd → spółgłoska • selvlyd → samogłoska

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. lyde

przym. lydlig

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. hljóð

uwagi:

źródła: