Klang (język niemiecki)
- wymowa:
- lp IPA: [klaŋ] lm IPA: [ˈklɛŋə]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) dźwięk, brzmienie, ton
- odmiana:
- (1.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik der Klang die Klänge dopełniacz des Klangs
des Klangesder Klänge celownik dem Klang
przest.dem Klangeden Klängen biernik den Klang die Klänge - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. Klingen n
- czas. klingen
- rzecz. Klingen n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śwn. klanc[2]
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
- ↑ Duden online, Klang, dostęp 19.02.2020
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.