Wyszehrad (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto w północnych Węgrzech, dawna rezydencja królów węgierskich[1]; zob. też Wyszehrad w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Wyszehrad Wyszehrady dopełniacz Wyszehradu Wyszehradów celownik Wyszehradowi Wyszehradom biernik Wyszehrad Wyszehrady narzędnik Wyszehradem Wyszehradami miejscownik Wyszehradzie Wyszehradach wołacz Wyszehradzie Wyszehrady - przykłady:
- (1.1) Dalsza granica Słowaczyzny, od Ostrzyhomia na wschód, jest w kronice węgiersko-polskiej również w przybliżeniu określona. Wiodła ona w kierunku miasta Jagier: to znaczy prawdopodobnie naprzeciw Wyszehradu, opuszczając Dunaj, zwracała na północ (…) i okrążając Nowohrad zwracała się znów na wschód (…), omijając gród Jagier[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) zjazd w Wyszehradzie • być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Wyszehradzie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Wyszehradu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Wyszehradu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Wyszehradu • mieszkaniec / mieszkanka Wyszehradu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Wyszehradzie • pochodzić z Wyszehradu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Wyszehradu
- synonimy:
- (1.1) Wyszegrad
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. wyszehradzki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) z języków słowiańskich, por. słc. Vyšehrad, czes. Vyšehrad, a także pol. Wyszogród i ukr. Вишгород, wszystkie o znaczeniu gród położony na wzgórzu
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Visegrád
- czeski: (1.1) Vyšehrad
- niemiecki: (1.1) Plintenburg
- rumuński: (1.1) Visegrád
- słowacki: (1.1) Vyšehrad m
- węgierski: (1.1) Visegrád
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2.
- ↑ Kwartalnik historyczny, t. 39, s. 296, Towarzystwo Historyczne, 1925.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.