gród (język polski)
gród (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ɡrut], AS: [grut], zjawiska fonetyczne: wygł.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) prehistoryczna lub średniowieczna osada obronna otoczona wałem; zob. też gród w Wikipedii
- (1.2) hist. rodzaj usługi wykonywanej przy budowie zamku[1]
- (1.3) przest. lub książk. miasto[2]
- (1.4) daw. instancja sądowa dla szlachty[2]
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gród grody dopełniacz grodu grodów celownik grodowi grodom biernik gród grody narzędnik grodem grodami miejscownik grodzie grodach wołacz grodzie grody - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. grodzisko n, Grodzka ż, Gródczany nmos
- przym. grodowy, grodzki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od prasł. *gordъ[3][4][5] → gród (1.1)
- por. białor. горад, bułg. град, chorw. grad, czes. hrad, dłuż. grod, głuż. hród, kasz. gard, mac. град, poł. gord, ros. город, scs. градъ, słc. hrad, słń. grad, serb. град i ukr. город
- źródłosłów dla pol. grodzisko[6]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) gord, stronghold, walled place; (1.3) borough, city, town
- niemiecki: (1.1) Burg ż; (1.3) Stadt ż
- źródła:
- ↑ Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 127.
- 1 2
Hasło „gród” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Joachim Herrmann, Die Slawen in Deutschland, Akademie-Verlag Berlin, 1985
- ↑ Hasło „grad” w: Hrvatski jezični portal.
- ↑ Этимологический словарь славянских языков, red. O. Trubaczow, A. Żurawlоw, t. VII, Moskwa 1974-, s. 37 i 38.
- ↑ Hasło „Grodzisk” w: Maria Malec, Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13857-2, s. 91.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.