Nur (język polski)

wymowa:

IPA: [nur], AS: [nur]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. toponim, wieś gminna w Polsce w województwie mazowieckim; zob. też Nur w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(2.1) imię męskie

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(3.1) imię żeńskie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Nur	Nury
dopełniacz	Nura	Nurów
celownik	Nurowi	Nurom
biernik	Nur	Nury
narzędnik	Nurem	Nurami
miejscownik	Nurze	Nurach
wołacz	Nurze	Nury

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Nur	Nurowie
dopełniacz	Nura	Nurów
celownik	Nurowi	Nurom
biernik	Nura	Nurów
narzędnik	Nurem	Nurami
miejscownik	Nurze	Nurach
wołacz	Nurze	Nurowie

(3.1) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Nur	Nur
dopełniacz	Nur	Nur
celownik	Nur	Nur
biernik	Nur	Nur
narzędnik	Nur	Nur
miejscownik	Nur	Nur
wołacz	Nur	Nur

przykłady:

(1.1) W Nurze i w Nowym Mieście nad Soną, podobnie jak w Piasecznie, mieszczanie nie płacili czynszu od rzemiosła, wnosili natomiast opłaty od palenia gorzałki^[1].

(2.1) Nur ed-Din był dwunastowiecznym władcą Syrii z dynastii Zengidów.

(3.1) Turecka zawodniczka Nur Tatar zdobyła złoty medal w taekwondo na mistrzostwach Europy w Manchesterze.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Nurze • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Nurowi • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Nurowi • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Nurowi • mieszkaniec / mieszkanka Nurowi • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Nurze • pochodzić z Nurowi • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Nurowi

(2.1) pan Nur • brat / kuzyn / wujek / dziadek Nur • mężczyzna imieniem (o imieniu) Nur • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Nur • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Nur • otrzymać / dostać / przybrać imię Nur • dzień imienin / imieniny Nura

(3.1) pani Nur • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Nur • kobieta imieniem (o imieniu) Nur • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Nur • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Nur • otrzymać / dostać / przybrać imię Nur • dzień imienin / imieniny Nur

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(1.1) Mazowsze

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. nur

(2.1) (3.1) arab. نور → światło

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (2.1) Nur, Noor; (3.1) Nur, Noor
• arabski: (2.1) نور m; (3.1) نور ż
• malajski: (3.1) Nur
• turecki: (2.1) Nur; (3.1) Nur

źródła:

Nur (język malajski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie Nur

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz malajski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

Nur (język turecki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) imię męskie Nur

(1.2) imię żeńskie Nur

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz turecki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.