psina (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈpʲɕĩna], AS: [pʹśĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pieszcz. zdrobn. od: pies
- (1.2) pot. rzad. spoż. mięso z psa
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik psina psiny dopełniacz psiny psin celownik psinie psinom biernik psinę psiny narzędnik psiną psinami miejscownik psinie psinach wołacz psino psiny - przykłady:
- (1.1) Siwa, wierna psina tak mnie pilnuje, żebym nigdzie bez niej nie poszedł[1].
- (1.2) W takim jednak wypadku nie jest zrozumiałe, dlaczego wyraz psina (por. ros. псина) utworzony od nazwy zwierzęcia niejadalnego może obok znaczenia ekspresywnego oznaczać również mięso odpowiedniego zwierzęcia[2].
- (1.2) (…) jako więzień w tiurmie krasnojarskiej, gdzie ku mojemu zdziwieniu dawano czasem zupę z mięsem (rzekomo baranim), nieraz jadłem psinę[3].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) psinka, piesek, pieseczek
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) pupil, zwierzątko
- (1.2) mięso
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pies m, psowate nmos, psiarnia ż, psiarz m, psica ż, psiątko n, piesek m, psiaczek m, psinka ż, pieseczek m, psiak m, psisko n, Piesiewicz ż/mos
- przym. psi, psowaty, pieski
- przysł. psio
- związki frazeologiczne:
- zasłonić psiną oczy
- etymologia:
- (1.1) pol. pies + -ina
- (1.2) pol. pies + -ina przez analogię do innych rodzajów mięs: wołowina, wieprzowina, konina itp.
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: pies
- angielski: (1.2) dog meat
- białoruski: (1.1) сабачка m; (1.2) сабачына ż
- duński: (1.2) hundekød n
- japoński: (1.2) 狗肉 (くにく, kuniku)
- niemiecki: (1.2) Hundefleisch n
- rosyjski: (1.2) собачатина ż
- słoweński: (1.2) psina ż
- źródła:
- ↑ Kasper Kazimierz Karasowski, Wspomnienia z zesłania: szesnastolatek z Podola, ponad osiem lat w szponach gułagu Charków, Ural, Kołyma, s. 226. Antyk, 1998.
- ↑ Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, 1971.
- ↑ Roman Dyboski, Siedem lat w Rosji i na Syberii (1915-1921): przygody i wrażenia, Oficyna Wydawnicza „Mówią Wieki”, 2007.
psina (język chorwacki)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
psina (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) przen. zabawa
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik psina psiny dopełniacz psiny psin celownik psině psinám biernik psinu psiny wołacz psino psiny miejscownik psině psinách narzędnik psinou psinami - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
psina (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) psia woń
- (1.2) przen. zabawa, żart
- (1.3) zool. suka (psa)
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pes m, psík m, psíček m, psisko n m, psíča n, psíčatko n
- zdrobn. psinka ż
- przym. psí
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
psina (język słoweński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.