pupil (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈpupʲil], AS: [pupʹil], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba, którą ktoś lubi bardziej od innych, wyróżnia ją
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pupil pupile dopełniacz pupila pupili / pupilów celownik pupilowi pupilom biernik pupila pupili / pupilów narzędnik pupilem pupilami miejscownik pupilu pupilach wołacz pupilu pupile - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być czyimś pupilem
- synonimy:
- (1.1) pupilek
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pupilek m, pupilka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. pupille z łac. pupillus (chłopiec-sierota)[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) favourite, pet
- esperanto: (1.1) favorato
- niemiecki: (1.1) Liebling m
- włoski: (1.1) favorito m, pupillo m
- źródła:
pupil (język angielski)
pupil (1.1)
pupil (1.2)
- wymowa:
- IPA: /pjuːpəl/
- wymowa amerykańska; lm wymowa amerykańska
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) eduk. uczeń, uczennica
- (1.2) anat. źrenica
- odmiana:
- (1.1-2) lp pupil; lm pupils
- przykłady:
- (1.1) She is a lazy pupil. → Ona jest leniwą uczennicą.
- (1.1) Teachers often ask captious questions to their pupils. → Nauczyciele często zadają podchwytliwe pytania swoim uczniom.
- (1.2) The pupil gets wider in the dark and narrower in light. → Źrenica robi się szersza w ciemności i węższa w świetle.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) student
- antonimy:
- (1.1) teacher
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. pupilless
- rzecz. pupilage
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
pupil (esperanto (morfem))
- wymowa:
- znaczenia:
morfem
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.