kita (język polski)

wiewiórka z rudą kitą (1.1)
konie dorożkarskie z kitami (1.2) z białych strusich piór
kita (1.3)
wymowa:
IPA: [ˈcita], AS: [ḱita], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) puszysty ogon zwierzęcia
(1.2) pęk piór lub włosia, używany jako ozdoba nakrycia głowy albo końskiej uprzęży
(1.3) kwiatostan niektórych roślin tworzący wiechę
(1.4) gw. (Śląsk Cieszyński) noga powyżej kolana[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Orzechów nie gryzła wcale, tylko kitę kosmatą jak piórupusz podniósłszy, siedziała podobna do figurki, w symbol zadumania odlanej z miedzi[2].
(1.2) […] nad czołem konia kita z strusich piór […][3]
(1.3) Mraczewski już stał przy pannie Izabeli, zarumieniony jak wiśnia, pachnący jak kadzielnica, z pochyloną głową, jak kita wodnej trzciny[4].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zdrobn. kitka ż
związki frazeologiczne:
odwalić kitę
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
  2. ↑ E. Orzeszkowa: Co mówił stary klon?
  3. ↑ J. Kitowicz: Opis obyczajów za panowania Augusta III
  4. ↑ B. Prus: Lalka

kita (język fiński)

wymowa:
IPA: [ˈkitɑ]
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) paszcza
(1.2) anat. podniebienie
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kita (język hiligaynon)

wymowa:
znaczenia:

zaimek

(1.1) my[1]

czasownik

(2.1) widzieć, spostrzegać, spostrzec, zobaczyć[2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Cecile Motus, Hiligaynon Lessons, Рипол Классик, ISBN 5881879775, s. 57, 72.
  2. ↑ Cecile Motus, Hiligaynon Lessons, Рипол Классик, ISBN 5881879775, s. 376.

kita (język ilokano)

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) spostrzec, spostrzegać, widzieć, zobaczyć
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.