kitka (język polski)
kitka (1.1)
.jpg.webp)
kitki (1.2)
kitka (1.3)
- wymowa:
- IPA: [ˈcitka], AS: [ḱitka], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) krótki kucyk
- (1.2) gw. (Śląsk Cieszyński) kulin. nóżka drobiowa[1]
- (1.3) gw. (Śląsk Cieszyński) niewielka ilość potrawy o ciągliwej konsystencji
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kitka kitki dopełniacz kitki kitek celownik kitce kitkom biernik kitkę kitki narzędnik kitką kitkami miejscownik kitce kitkach wołacz kitko kitki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.3) kitka powideł / miodu
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kita ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: nóżka
- kataloński: (1.1) ble m
- źródła:
- ↑ Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
kitka (język fiński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) tarcie
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.