kucyk (język polski)

kucyk (1.2)

kucyk (2.1)

dziewczynka z kucykami (2.1)

wymowa:

IPA: [ˈkuʦ̑ɨk], AS: [kucyk]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zdrobn. od kuc

(1.2) zool. mały lub niedorosły kuc

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) fryzj. rodzaj fryzury, w której włosy są związane razem i luźno opadają; zob. też kucyk w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kucyk	kucyki
dopełniacz	kucyka	kucyków
celownik	kucykowi	kucykom
biernik	kucyka	kucyki
narzędnik	kucykiem	kucykami
miejscownik	kucyku	kucykach
wołacz	kucyku	kucyki

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kucyk	kucyki
dopełniacz	kucyka	kucyków
celownik	kucykowi	kucykom
biernik	kucyk	kucyki
narzędnik	kucykiem	kucykami
miejscownik	kucyku	kucykach
wołacz	kucyku	kucyki

przykłady:

(1.1) Jego córka uwielbia jeździć na kucyku.

(2.1) Moja koleżanka lubi nosić włosy związane w kucyk.

składnia:

kolokacje:

(1.1) jeździć na kucyku

(2.1) długi / krótki / cienki / gruby kucyk • nosić / mieć / zrobić kucyk • związać włosy w kucyk

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(2.1) koński ogon, kitka

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kuc mzw

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: kuc

• angielski: (1.2) pony; (2.1) ponytail
• duński: (2.1) hestehale w
• esperanto: (1.2) ĉevaleto; (2.1) ĉevalvosto
• francuski: (1.2) poney m; (2.1) queue-de-cheval m
• hiszpański: (1.2) poni m; (2.1) coleta ż, cola de caballo ż
• kataloński: (1.2) poni m; (2.1) cua ż
• łaciński: (1.1) mannulus m; (1.2) mannulus m
• niderlandzki: (2.1) paardenstaart m
• niemiecki: (1.2) Pony n; (2.1) Pferdeschwanz m
• nowogrecki: (1.2) πόνεϊ n; (2.1) αλογοουρά ż (χτένισμα)
• pendżabski: (1.2) ਟੱਟੂ
• rosyjski: (1.2) пони m; (2.1) хвостик m, хвост m
• słowacki: (1.2) poník m, pony m; (2.1) konský chvost m
• włoski: (1.2) pony m; (2.1) coda di cavallo

źródła: