powidła (język polski)

powidła (1.1)

wymowa:

​, IPA: [pɔˈvʲidwa], AS: [povʹidu̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) spoż. przetwór robiony głównie ze smażonych owoców, głównie śliwek z dodatkiem cukru; zob. też powidła w Wikipedii

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lp od: powidło

odmiana:

(1.1) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	powidła
dopełniacz	powideł
celownik	powidłom
biernik	powidła
narzędnik	powidłami
miejscownik	powidłach
wołacz	powidła

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) powidła śliwkowe / ze śliwek / ze śliwkami

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) przetwór

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. powidlak mrz, powidło n

zdrobn. powidełka nmos

przym. powidłowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

prawdop. pol. powić (< pol. po- + wić), pierwotnie nazwa narzędzia → to, czym się miesza ruchem kolistym podgrzewaną masę owocową, później przeniesiona w liczbie mnogiej na uzyskiwany w ten sposób produkt^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) powidl
• bułgarski: (1.1) (сливов) мармалад m
• czeski: (1.1) povidla
• niemiecki: (1.1) Pflaumenmus n, austr. Powidl m
• rosyjski: (1.1) повидло n
• ukraiński: (1.1) повидло n

źródła: