paszcza (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈpaʃʧ̑a], AS: [pašča]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zwierzęcy otwór gębowy, zwłaszcza gdy pokaźnych rozmiarów lub u drapieżnika
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik paszcza paszcze dopełniacz paszczy paszcz[1] celownik paszczy paszczom biernik paszczę paszcze narzędnik paszczą paszczami miejscownik paszczy paszczach wołacz paszczo paszcze - przykłady:
- (1.1) Z kryjówki wystawił paszczę żabogłów.
- (1.1) Aligatory mają krótsze paszcze niż krokodyle.
- (1.1) Bądź więc teraz przeklęty na tej roli, która rozwarła swą paszczę, aby wchłonąć krew brata twego, przelaną przez ciebie[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. paszczakowe nmos, paszczak mzw, Paszczak mzw, paszczur m, paszczęka ż
- przym. paszczowy, paszczakowy
- związki frazeologiczne:
- lwia paszcza • wilcza paszcza
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) пашча ż
- czeski: (1.1) tlama ż
- esperanto: (1.1) faŭko
- hiszpański: (1.1) fauces ż lm
- rosyjski: (1.1) пасть ż
- ukraiński: (1.1) паща ż
- źródła:
- ↑ Hasło „paszcza” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Księga Rodzaju 4,11, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Czesław Jakubiec).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.