epizod (język polski)

wymowa:
IPA: [ɛˈpʲizɔt], AS: [epʹizot], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdarzenie, wydarzenie (zwykle mało istotne)
(1.2) film. teatr. drobna rola, drobna scena
(1.3) liter. wątek, odrębny fragment utworu powiązany z fabułą książki
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) W kilku miejscowościach Sandomierszczyzny Ignacy Boerner z ramienia PPS usunął władze carskie i zaprowadził polski język urzędowania; nazwano ten epizod "republiką ostrowiecką"[1].
(1.2) Epicko ujęte epizody układają się w dynamiczny obraz duchowej pustki[2].
(1.3) Jak każde porównanie, porównanie homeryckie składa się z dwóch członówdrugi z nich (następujący po spójnikujak”, „jako”, „jak gdybyitp.) jest w porównaniu homeryckim obszernym, rozwiniętym obrazem, często stanowiącym samodzielny epizod fabuły utworu o dygresyjnym charakterze[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. epizodysta m, epizodzista m, epizodyczność ż
zdrobn. epizodzik m
przym. epizodyczny
przysł. epizodycznie
związki frazeologiczne:
być epizodem
etymologia:
franc. épisode[4]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stefan Kieniewicz, Historia Polski 1795-1918, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. z Wikipedii
  3. z Wikipedii
  4. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.