bułka (język polski)

bułki (1.1)
bułki (1.3)
wymowa:
, IPA: [ˈbuw.ka], AS: [buu̯ka]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wypiek o niewielkich rozmiarach; zob. też bułka w Wikipedii
(1.2) pot. daw. białe pieczywo pszenne, ciasto
(1.3) pot. fałda skóry wystająca spod biustonosza pod pachą
(1.4) slang. wspinaczkowy mięsień, siła mięśni
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Poszedłem do sklepu kupić bułki na śniadanie.
składnia:
kolokacje:
(1.1) bułka francuskabułka kieleckabułka paryskabułka wrocławskabułka wyborowa • bułka pszenna • bułka razowa • bułka żytnia • bułka maślana • bułka drożdżowa • bułka słodkabułka tartaświeża bułka • czerstwa bułka • sucha bułka • bułka z makiem / sezamem / wędliną / masłem / serem • bułka na parzezakalec w bułce • kupić bułkę • najeść się bułką • piec bułki • iść po bułki • karmić bułką • przekroić bułkę • smarować bułkę czymś • bułka na mleku • bułka Dukana
synonimy:
(1.1) gw. (Śląsk Cieszyński i Górny Śląsk) żymła
(1.4) mięsień, muskuł, pot. muł
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) grahamka, kajzerka, kukiełka, maślanka, montówka, murarka, parka, sznytka; rogal, bagietka; reg. weka
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bułczanka ż, bułczarka ż, bułczak m, bułkarz m, bułkowanie n
zdrobn. bułeczka ż
zgrub. buła ż
czas. bułkować ndk.
przym. bułczany, bułkowy, bułeczny
związki frazeologiczne:
bułka z masłem • co zarobił na bułkach, stracił na rogalach • dobra i bułka przy chlebie • piec własne bułki • iść jak świeże bułki • kiedy się chleba nie naje, to bułką nie nasyci • chleb stracił, a bułki nie znalazł • kto gardzi chlebem, nie będzie miał i bułki • lepszy własny chleb, niż pożyczona bułka • rzucił się jak Żyd na stare bułki • bułkę przez bibułkę
etymologia:
(1.1) prasł. *bula (obrzmienie, coś kulistego, okrągłego)[1] lub łac. bulla (pieczęć, pęcherzyk, guz)[2]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: mięsień
źródła:
  1. Hasło „bułka” w: Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „bula” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
  3. Tomasz Klimkowski, Dziedzictwo greckie w języku rumuńskim i arumuńskim, „Balcanica Posnaniensia. Acta et studia”, XIX, Poznań 2012, Wydawnictwo Instytutu Historii UAM, s. 22.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.