parka (język polski)

parka (1.1) ptaków
parki (1.3)
wymowa:
IPA: [ˈparka], AS: [parka]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. od para (dwa obiekty)
(1.2) rzad. zdrobn. od para (woda w stanie gazowym)
(1.3) tradycyjna eskimoska długa puchowa kurtka z kapturem
(1.4) mit. rzym. każda z trzech bogiń, personifikacji przeznaczenia: Nona, Decima i Morta; zob. też parki w Wikipedii
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1)
rzecz. para, pareczka
rzecz. parnik m
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-2) pol. para + -ka
(1.3) ang. parka[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1-2) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: para
źródła:
  1. Katarzyna Malinowska, „Blogaskowy fejm”, czyli o języku blogerów modowych, w: Socjolekt, idiolekt, idiostyl. Historia i współczesność pod red. Urszuli Sokólskiej, Uniwersytet w Białymstoku, Białystok 2017, s. 175.

parka (język angielski)

parkas (1.1)
wymowa:
homofon: Parker (dial. nierotyczne (non-rhotic))
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) amer. kurtka z kapturem
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.