bułczanka (język polski)
bułczanka (1.1)
- wymowa:
- IPA: [buwˈʧ̑ãŋka], AS: [buu̯čãŋka], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kulin. spoż. rodzaj wędliny; odpowiednik kaszanki, w której zamiast kaszy, jako nadzienie zastosowano bułkę zob. też Żymlok w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bułczanka bułczanki dopełniacz bułczanki bułczanek celownik bułczance bułczankom biernik bułczankę bułczanki narzędnik bułczanką bułczankami miejscownik bułczance bułczankach wołacz bułczanko bułczanki - przykłady:
- (1.1) Nie jadłeś jeszcze bułczanki zrobionej przez pana Pawła.
- (1.1) Lubię dobrze przyprawiona bułczankę z kiszoną kapustą i ziemniakami.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) gw. (Śląsk Cieszyński i Górny Śląsk) żymlok, żemlok
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) wędlina
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. buła ż, bułka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. bułka + -anka
- uwagi:
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.1) Semmelwurst ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.