brzask (język polski)

brzask (1.2)
brzask (1.3)
wymowa:
IPA: [bʒask], AS: [bžask]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pora dnia, kiedy kończy się noc i niebo stopniowo się rozjaśnia[1]
(1.2) światło widoczne na niebie przed wschodem słońca[2]
(1.3) książk. blask rzucany przez określone źródło światła
(1.4) książk. przen. początek jakiegoś zjawiska lub procesu
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Jezus natomiast udał się na Górę Oliwną, ale o brzasku zjawił się znów w świątyni[3].
(1.1) Ale z nastaniem brzasku dnia następnego Bóg zesłał robaczka, aby uszkodził krzew, tak usechł[4].
(1.1) Wyciągnął Mojżesz rękę nad morze, które o brzasku dnia wróciło na swoje miejsce[5].
(1.3) Złotawe przesłony okien i obicia ścian rozsiewały wdzięczne brzaski, w których podkomorzyna jawiła się piękną jak nigdy[6].
składnia:
kolokacje:
(1.1) o brzasku
(1.2) blady / złoty / różowy brzask • brzask jutrzenki / dnia
(1.3) biały brzask • brzask latarni / ognia
(1.4) brzask dziejów
synonimy:
(1.1) przedświt, zaranie
(1.2) poet. jutrzenka, zorza[7]
(1.3) odblask, odbłysk
(1.4) początek, zaranie, świt
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) pora dnia
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *brěskъ, prasł. *brězgъprzedświt, rozwidnianie się[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „brzask” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „brzask” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Ewangelia Jana 8, 2.
  4. Księga Jonasza 4, 7.
  5. Księga Wyjścia 14, 27.
  6. W. Reymont: Rok 1794
  7. synonimy.ux.pl.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.